भारत कालिम्पोङका नरेन्द्रप्रसाद कुमाई कलिलै उमेरदेखि कविता लेख्थे । सशक्त कविताहरू लेखे पनि उनी ओझेलमा पारिएका प्रतिभा मानिन्छन् । केही समय महाकवि देवकोटासँग संगत गरेका उनमा स्वच्छन्दतावादी धाराको प्रभाव देखिन्छ । उनका कविताहरू पीडा, दयावतीसँग र प्रथम यौवन शारदा पत्रिकामा क्रमशः वि.स. २००१, २००२ र २००४ मा प्रकाशित भएका थिए । कुमाईका पाँचवटा कविता सन् १९५५ मा रामकृष्ण शर्माद्वारा सम्पादित उद्गगार कविता सङ्ग्रहमा संग्रहित छन् । खण्डकाव्य रोदन उनको मृत्यु भएको २४ वर्षपछि सन् १९७२ मा मात्र प्रकाशित भयो ।