काव्य

१ बेवारिस सम्झनाहरू रहरहरू, सपनाहरू अखिर, अनुहारमै ज्वारभाटा पिएर बाँच्छन् भने- ऐनाको किनारै किनार हिँडेर रमिता हेर्नु कतै छेकिइहालेछु ...

गजल १ पहिला दोस्ती पक्का बनाउनुछ रुपियाँसँग र त्यसपछि बाजी खेल्नुछ, यो दुनियासँग जिन्दगी बन्दुक हो चाहेको बेला पट्काइदिन्छन् विश्वास...

छुटेर जानेहरू छोडिजानेहरूले सम्झनाका लहरहरू छोडेर जाँदा रहेछन् सुनिरहुँ जस्ता केही शब्दहरू छोडि जाँदा रहेछन् आँखामा अल्झिरहने तस्बिरहरू र...

फुल छैन,फुलबारी छ।  केटाकेटी छैनन् खेल्ने आगन छ।  घर,मतान खालि छ।  ढीकीसार छ धान छैन।  जाँतो छ, न कोदो  न मकै।  ढकेबारी, सालघरी,टारबारी  सोति खेत,धिर्जे खेत,जामुने खेत  सबै बाझो छ।  छोराहरु पढे-बढे,ठुलो भए र छुट्टीए।  नातिहरु पखेटै नपलाई देश प्रदेश।  “रेलै घण्टाउके  मैले दिएको बाँडी खान्छौके।” गीत गाउँदै आउँथी टंकेनी बुडी,मरेर गई।  ए दु:खै लुकाई।  कुमारेको आमा झापा झरीन सोमेनी बोजु बसाईसरीन।  “ए! एचएमटी घडी दमदिने, यो दु:खी ज्यानलाई संझिने” साथीहरु,बुढेसकालको दाँत जस्तो ...

आफैलाइ भुलेर यसरि लिप्त थिएँ म साधनामा बनाएथेँ एउटा एकान्तको कुटि र निषेध गरेथेँ आफैलाइ जगाएथेँ तिम्रो सम्झनाहरुको धुनि...

१. यात्रा गर्भबाट नाल चुँडिएपछि हो मान्छेले चन्द्रामा छुने सपना देख्न थालेको कहाँबाट सिक्यो होला रुखले पाइलै नचाली धर्ती...

सुमन ल्वागुन क्षितिजका तीन मुक्तहरू १ तिमी मैन म धागो संगसंगै जल्ने हो तिम्रै साथले त मेरो धड्कन चल्ने...

जिज्ञासा कसैले आगो सल्कायो मन्दिरमा जलायो वर्षौदेखिको आस्था र विश्वास ठड्यायो मसाल बोकेको मूर्ति र मिसियो भिडमा हामीसँगै बाँच्न...

बैरागी काइँला एकअर्काप्रति आतङ्कको प्रश्नचिह्नजस्तो यी हाम्रा गल्लीहरू यी हाम्रा पिचरोडहरू अकर्मण्यताले अलकत्रा झैँ कालो भएका छन् मलाई मानिस...

बैरागी काइँला घरभित्र पनि सिरान ताला उक्लिँदा डाँडा-डाँडा अग्लो डिल भरेङको प्रायजसो म उक्लिन्छु आजकाल सपनामा सधैं म पर्वत...